Whitehorse en Dawson City

White horse en Dawson City hebben we weer ervaren en we zijn inmiddels de grens over van Canada – Alaska.
Whitehorse was niet bijzonder, beetje triest zelfs. Als je nergens in Canada kunt wonen, dan kan het hier wel! Hier krijg je een vergoeding (11 dollar per week) als je in Whitehorse gaat of blijft wonen. De plaatsen zijn afgelegen en dit is een manier om het goed bevolkt te houden.
Hetzelfde verhaal geldt voor Dawson City.
White Horse is wat een armoedig stadje, met veel dronkelappen op straat. Er was bij 3 auto’s ingebroken in de eerste nacht. Er was kleingeld gestolen en sigaretten.
De tweede avond in Whitehorse hebben we met een groepje een leuke kroeg op gezocht. Goeie muzikanten hebben ze wel hier! Dammie en René gingen nog een paar nummers samen met de Canadezen spelen en zingen. De sfeer was top. Veel gelachen en gedanst. Ik moest de volgende ochtend half 6 weer op, maar op dat moment kon me daar niet druk om maken. Het was een kort nachtje waard!
Dawson City was weer totaal anders dan Whitehorse. Echt een authentiek goudzoekers-stadje. Net als in de film!
De rit duurde veel korter dan ons verteld was, dus we waren om 13 uur al in Dawson City. Na een rondje gemaakt te hebben door het dorp kwam ik Dick en Willem weer tegen waar ik die dag mee reed. Ze stonden met een goudzoeker te praten. Hij had 2 stukken goud bij zich die hij ooit had gevonden, maar niet gaat verkopen. Je grootste vondst verkoop je niet, hier kan ik mooi mee opscheppen, zei hij. Samen waren de stukken 7000 dollar waard.
Even later kwam er een man naar me toe of ik ook Nederlands was. We hadden een praatje en tot mijn verbazing kwam die man oorspronkelijk uit Oude Bildtzijl, waar ik ook ben geboren. Toevallig zeg…
Hij heette Jacob Borger (woont nu in Grou) en is daar 3 maanden aan het goudzoeken. Het was niet de eerste keer dat hij hier een periode was.

Vandaag aangekomen in Fairbanks.
Morgen gaan we met ongeveer 15 teams richting Deadhorse. Er noordelijkste punt van Alaska. Het is een van de gevaarlijkste wegen van de wereld. De weg is aangelegd voor olie en gas exploitatie. Er rijden alleen grote vrachtwagens, op een onverharde weg met veel kuilen. De verwachtingen is dat we 14 uren over de 800 km zullen doen.
Dan gaan we daar overnachten en de volgende ochtend weer terug. Eigenlijk best wel gekkenwerk, maar het is toch een avontuur. En het mag niet ontbreken in het fotoboek. We hopen dat we Deadhorse zullen bereiken, mocht het te zwaar zijn dan gaan we tot Coldfoot (halverwege) en weer terug.